In de rubriek ‘op de werkvloer bij…’ interviewen we ANVA collega’s over hun rol, werk en verantwoordelijkheden binnen en buiten de deuren van ANVA. Dit keer spreken we met Max Uijlings, een ‘vers’ gezicht binnen het ANVA team.
Plus als iOS en Android ontwikkelaar voelde jij je misschien al gauw sneller thuis in de Cobol materie?
“Deels wel, ja. Al moet ik eerlijk zeggen dat ik vroeger ook veel in de horeca gewerkt heb. Het sociale vlak in mijn baan als autoverkoper vond ik daarom ook erg leuk. Maar het werk als Cobol ontwikkelaar sluit inderdaad veel beter aan op mijn verleden in de app ontwikkeling.”
De papieren ervoor miste je dus nog. Was dat een bewuste keuze?
“Toen ik van de middelbare school af kwam wilde ik graag reizen. Ik ben er een paar jaar tussenuit gegaan en heb Australië verkend. Toen ik terug kwam wist ik nog niet goed wat ik wilde gaan doen. Ik ben gestart in de horeca en heb ook een studie gevolgd. Al gauw merkte ik dat ik – juist doordat ik al aan het werkende leven gewend was – niet meer kon wennen aan het schoolritme. Zodoende ben ik met mijn vader gestart met het oprichten van ons eigen bedrijf.”
En nu dus met de Cobol opleiding. Wat maakt daarin dan voor jou het verschil?
“Vooral de combinatie van theorie en praktijk. We zijn begonnen met een externe opleiding bij Mainmen en hebben daar vijf weken lang de Cobol University speciaal voor ANVA medewerkers gevolgd. Vervolgens zijn we intern binnen ANVA aan de slag gegaan. Inmiddels heb ik al vele cursussen mogen volgen over de software en het gebruik van ANVA, en over de verzekeringswereld. Daarna zijn we aan de slag gegaan met het volgen van verschillende interne stages. Op de customer support afdeling en bij de consultants. Dat combineren we met veel oefenopdrachten om de programmatuur beter te leren kennen.”
Cobol is wat dat betreft wel een hele specifieke programmatuur. Hoe vind je dat samenwerken met de software van ANVA?
“Dat klopt, Cobol is echt anders dan anders. De software van ANVA bestaat al ruim 25 jaar. Het pakket is in die tijd flink gegroeid en uitgebreid. Dat maakt het soms complexer om de techniek te begrijpen. Aan de andere kant zijn er door de jaren heen ook weer een hoop routines bedacht die het leven van ons als Cobol specialisten makkelijker maakt. Niemand heeft zin om het wiel tien keer uit te vinden, toch?”
Zeker niet. Wat betekent dat voor jou concreet?
“Je moet vooral de basis ingrediënten kennen en kunnen begrijpen. Vandaaruit kun je je gaan richten op het oplossen van bugs of het bouwen van nieuwe onderdelen binnen de software.”
En wat ga jij als eerste doen zodra je het traject hebt afgerond?
“Oei, goede vraag. Dat is sterk afhankelijk van de vragen en problemen die op dat moment binnen ANVA spelen. Wellicht zijn er bugs die makkelijker op te lossen zijn en waar ik mij in vast mag bijten, misschien kan ik samen met een collega al iets nieuws oppakken. Dat zal ik nog moeten afstemmen met het team.”
Wat zou je graag willen doen? Heb je een voorkeur?
“Ook al zo’n goede vraag. Ik vind het beiden leuk en heb geen specifieke voorkeur. Als je een bug op kan lossen ga je vaak diep(er) de materie in. Daar kun je een hoop van leren, maar het betekent ook dat je grenzen hebt waar binnen je werkt. Aan de andere kant: als je nieuwe programmatuur mag maken ben je weer met een eigen stukje bezig. Het heeft beiden zo zijn voor- en nadelen.”
Van beiden kun je ook weer een hoop opsteken.
“Absoluut! Ik denk dat ik er gaandeweg achter zal komen wat het beste bij mij past. Als ik naar mijn verleden kijk, waarin ik tien jaar lang spelprogramma’s heb geschreven, kan het zijn dat nieuwe ontwikkeling mij dat beter afgaat. Aan de andere kant: de Cobol taal is heel anders. Maar, als je de logica begrijpt kom je al een heel eind!”
De tijd zal het leren. Weet je al hoe je straks te werk gaat? Word je bijvoorbeeld gekoppeld aan een buddy?
“Ja, ik ga samenwerken met Bernd. Hij werkt al heel lang als Cobol ontwikkelaar binnen ANVA en heeft veel kennis over de programmatuur en software. Dat komt dus wel goed! Ik vind het fijn hoor, dat hij er is om mij te begeleiden. Tijdens de opleiding hebben we veel informatie voorbij zien komen. Mijn programmeerkennis heeft me zeker op weg geholpen, nu is het tijd om het in de praktijk toe te passen. Je leert dingen het beste door het zelf te doen. Door het uit te zoeken en toe te passen. Dat ik Bernd als vraagbaak mag inzetten en daarnaast opnieuw mag samenwerken met mijn vader die ook een grote bron van informatie is, voelt voor mij heel goed.”
En als je terugkijkt, wat is voor jou dan al een behaalde mijlpaal?
“Daar vraag je me wat… Ik had verwacht de oefenopdrachten lastiger te vinden dan het in de praktijk was. Tuurlijk, in het begin vond ik het erg lastig om te begrijpen hoe de routines binnen ANVA werkte. Dus ook hoe Cobol binnen ANVA wordt gebruikt. Maar als je eenmaal het pad weet te bewandelen en de routines herkent, dan vind je je weg wel. Dat vind ik een mooi behaalde mijlpaal in de toch nog korte periode dat ik er nu mee werk.”
Groot gelijk heb je, Max! Het gaat erom dat je leert snappen hoe het in elkaar steekt, zodat je vervolgens de vertaalslag kunt maken naar de techniek. Je bent al een heel eind op weg!
.jpg)
